ادبیات داستانی در سالی که گذشت
به باور یك داستان‌نویس: شاید كم‌تر سالی را بتوان از لحاظ ركود ادبیات داستانی با سال 90 مقایسه كرد.
محمدجواد جزینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان بیان كرد: ما در سال 90 بدترین سال را به لحاظ رویدادهای ادبی داشته‌ایم. بسیاری از نهادهای انتخاب كتاب سال تعطیل شدند و ممیزی هم‌چنان سایه خود را بر سر ادبیات داستانی بیش از همه بخش‌ها انداخته است.
وی افزود: نشر كتاب متاسفانه از تیراژهای 2 تا سه هزارتایی به هزار نسخه رسیده و بسیاری از ناشران به دلیل گرانی مواد اولیه تولید كتاب از نشر كتاب داستان پرهیز می‌كنند و گسترش نسبت ترجمه به تالیف از اتفاق‌هایی هستند كه در سال 90 رخ داده‌اند.
او یادآور شد: در خصوص كتاب‌های نویسندگان جوان نظری نمی‌دهم اما كتاب‌هایی كه در سال 89 از نویسندگان جوان خواندم نسبت به سال‌های پیش تعداد كم‌تری داشتند و حتما تغییرات كیفی در این آثار اتفاق افتاده است.
جزینی، در خصوص تاثیر جوایز ادبی بر روند ادبیات داستانی، گفت: یكی از آفت‌های سال 90 سیاست‌گذاری‌های غلط وزارت ارشاد بود. در سال‌ها و شاید دهه پیش دولت خود را مؤظف به حمایت از این نهادها می‌دانست ولی در سال‌های اخیر نه تنها این حمایت‌ها اتفاق نیفتاد بلكه وزارت ارشاد به شكل‌های مختلف مانع از برگزاری انتخاب كتاب سال می‌شد.
این داستان‌نویس خاطرنشان كرد: بسیاری از این‌ها تعطیل شدند و بخشی از این‌ها به محدودترین شكل خود عمل می‌كنند. سال 90 بدترین كارنامه را از حیث تولیدات و سیاست‌گذاری‌ها و رخدادهای ادبی در این سال‌ها داشته است. به همین دلیل جای خالی بسیاری از چیزها در این سال دیده می‌شود.
وی توضیح داد: عدم رشد نهادهای غیردولتی فعال در زمینه ادبیات داستانی، عدم چاپ آثار برگزیده این حوزه، متوقف شدن آثار بسیاری از نویسندگان در وزارت ارشاد و عدم حضور و چاپ آثار این‌ها خلا بزرگی را در ادبیات این سال‌ها ایجاد كرده است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 